Już od dawna franciszkanie nosili się z zamiarem budowy grobowca, który miał powstać na terenie lęborskiego cmentarza. Pomysł i wynikające z niego działania udało się w końcu urzeczywistnić.
Do nowego grobowca franciszkańskiego, który po długich staraniach powstał na cmentarzu w Lęborku, przeniesiono już doczesne szczątki wszystkich ojców i braci.
– Prace związane z budową grobowca trwały od dwóch lat – mówi o. Roman Zioła, gwardian, proboszcz parafii, kustosz Sanktuarium św. Jakuba Apostoła w Lęborku. – Ostatnio udało się dokończyć prawie całość. Bracia i ojcowie mają swoje miejsce. Wszyscy są w grobowcu. Cała szóstka naszych świętej pamięci braci i ojców. Bardzo się cieszę, że to się udało zrobić.
Dlaczego podjęto się budowy grobowca?
– W naszych przepisach zakonnych jest tak, że tam, gdzie są nasze placówki i gdzie pracujemy przy parafiach powstają grobowce franciszkańskie – wyjaśnia o. Roman Zioła. – W nich chowamy wszystkich naszych ojców i braci, którzy umierają w tym miejscu lub z różnych względów do tego miejsca zostają przeniesieni. Tutaj, w Lęborku, od kilkunastu lat byli pochowani franciszkanie, ale nie było grobowca, w którym byliby razem.
Była to sprawa ważna dla franciszkanów. Wymagała też ogromnego nakładu pracy, który przy wsparciu ofiarodawców dał wymierny efekt. (opr. rkh)
