Bieżący rok jest jubileuszowy dla słupskiego muzealnictwa, które świętuje właśnie stulecie swojej historii. Na uroczyste otwarcie wystawy „1924-2024” Muzeum Pomorza Środkowego zaprasza mieszkańców w najbliższą środę, 10 kwietnia, o godzinie 12 do Zamku Książąt Pomorskich w Słupsku. Ekspozycja czynna będzie do 9 czerwca 2024 roku.
.
Jubileuszowa wystawa 1924-2024 organizowana jest w ramach trwających cały rok obchodów stulecia muzealnictwa w Słupsku. Jego historia rozpoczyna się od Heimatmuseum w Stolp in Pommern poprzez Muzeum Miejskie w polskim Słupsku po Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku oraz jego oddziały: Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach i Muzeum Kultury Ludowej w Swołowie.
.
Dyrektor Muzeum Pomorza Środkowego informuje, że pierwsza część wystawy poświęcona będzie powstałemu w 1924 roku w Nowej Bramie Heimatmuseum – Muzeum Regionalnemu.
.
„Zachowane eksponaty z jego zbiorów prezentowane są do dziś na wystawach stałych. Dzięki zgromadzonym zdjęciom zwiedzający będą mogli zajrzeć do wnętrz Heimatmuseum i do zachowanych ksiąg inwentarzowych oraz zobaczyć wybrane muzealia. Dla miłośników historii i topografii miasta autorzy wystawy, Katarzyna Pągowska i Robert Kupisiński, przygotowali małą niespodziankę” – zapowiadają organizatorzy.
.
Druga część wystawy to historia polskiego muzealnictwa w Słupsku po 1945 roku, od Muzeum Miejskiego do Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, otwartego w 1965 roku w odbudowanym Zamku Książąt Pomorskich.
.
„W miarę upływu czasu muzeum się rozbudowywało i poszerzało swoją ofertę, dlatego nie jest możliwe ukazanie całego spektrum jego działalności. W 1948 roku słupskie muzeum mieściło się w jednym budynku, Nowej Bramie, dziś zajmuje siedem budynków oraz posiada wspomniane dwa obszerne oddziały terenowe” – informują muzealnicy.
.
Trzecia część wystawy zgodnie z zapowiedzią organizatorów ma być przeglądem działalności wystawienniczej, naukowej i popularyzatorskiej muzeum i jego oddziałów przez pryzmat plakatów i drobnych wydawnictw, które „niegdyś służyły informowaniu o wydarzeniach, dziś stanowią – nierzadko jedyną – pamiątkę po nich”. (opr. jwb)
